Summary
Sanitized Copy Approved for Release 2010/01/11: CIA_RDP85T00283R000400030009-2
The Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia: A Continuing International Threat (1984)
Armenian Terrorism: Attacks Claimed by Groups, 1975-1983
Total: 168 attacks
ASALA (Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia): 64
JCAG (Justice Commandos for the Armenian Genocide): 24
October 3 group: 19
Orly Group: 18
June 9 group: 14
New Armenian Resistance: 10
ASALA/JCAG: 3
Miscellaneous: 16
The CIA Directorate of Intelligence report dated January 1984 and released to the public in 2010 looks into international Armenian terrorist activities, from the emergence of said terrorist groups in 1975 until their relative dissolution in 1983.
The report sheds light on the background history of Armenian terrorism, its core sponsors and founders, the ideology and tactics, links to other international terrorist groups, and, in particular, its accommodation in Western Europe, namely in France, Switzerland, and Italy. The links of the Armenian terrorism with the Middle East such as Lebanon, Lybia, Iran, and Syria have been highlighted throughout. The report unveils an impact and level of threat of Armenian terrorism on the US national interests.
As a background to the emergence of Armenian terrorism in 1975, the report overviews the formation of Armenian revolutionary groups at the end of the 19th century, and their alliance with the Russians against the Ottomans, believing that the former would be a guarantor of a newly independent Armenia. Armenian ‘fifth column’ activities, treated by the Ottoman leadership as treason, led to the deportation of the local Armenian population from eastern Turkey into what is Syria today. Tens of thousands of Armenians died en route or were slaughtered by local groups, including Kurdish tribesmen. Estimates of the total death toll vary from 600,000 to 1,5 million.
ASALA was formed in January 1975, in Lebanon, Beirut.
ASALA’s goals identified as follows:
1) The ‘liberation’ of allegedly traditional Armenian lands from parts of present-day Turkey, Iran, and the Soviet Union (i.e. present-day Azerbaijan and Georgia)
2) Reparation payments by the Turkish government to the Armenians
3) Public acknowledgment by the Turkish government, of the 1915 Armenian deaths as a genocide.
ASALA’s use of support apparatus is documented – these consisted of overt, legal groups which, in CIA view, provided surveillance, propaganda, and logistic assistance for ASALA terrorist operations.
The report informs on the second prominent Armenian terrorist organization, The Justice Commandos for the Armenian Genocide (JCAG). It is a right-wing nationalistic group, created in the same year as ASALA (1975) by the Armenian Revolutionary Federation (ARF), better known as the ultra-nationalistic Dashnak Party.
Both terrorist groups, ASALA and JCAG, pursue the same goals and means of terroristic attacks: assassinations of Turkish targets. Some ideological and structural differences are highlighted in the report.
ASALA’s prime tactics of assassinations and bombings of Turkish targets had expanded to attacking non-Turkish victims in retaliation for arrests of ASALA members. This happened in 1979. The Orly airport bombing in 1983 killed 8 and wounded 55 people. At the same time, the report registers a parallel Europe-wide effort by ASALA to enlarge support groups in order to gain political weight.
ASALA made contradictory statements on its relations with terrorist groups of Western Europe, such as the Italian Red Brigade, the Spanish Basque Fatherland and Liberty (ETA), and also claimed an alliance and joint action with the Kurdish Worker’s Party (KWP)
ASALA’s foreign government links in the years 1975-1983 included Syria and Iran.
Particular interest represents the analysis of the West European response to Armenian terrorism. The report underlines the Turkish view and frustration with the European states, namely, their sympathy for the Armenian terrorist cause. In Ankara’s view, Armenian assassinations of Turkish diplomats have not received priority police attention, and little effort was done to thwart Armenian violence against Turks. Three cases of top European hosts of the Armenian terrorism – France, Switzerland, and Italy – shed light on informal connections and channels of the retrospective countries with ASALA, and ways of accommodating the Armenian demands.
The Turkish response to the Armenian terrorism, the report follows, became a uniting point to right-left lines of political parties’ methods of treating terrorism as a serious domestic political issue, and seeking more active counterterrorist mechanisms. The ASALA attack at Ankara’s airport in August 1982 focused public concern in Turkey. The Armenian community in Turkey showed their unsympathetic views of the terrorist groups.
In the last part on the impact on US interests, the report indicates the emergence of the direct threat of Armenian terrorism in the mid-1982 when an attempted bombing of an Air Canada freight terminal in Los Angeles took place.
A US-Turkish Committee on Armenian Terrorism was formed in 1982 in Ankara, following the request of Turks to receive US training in defensive counterterrorism techniques.
In conclusion, the report refers to ASALA as well as the Justice Commandos as a growing threat of terrorist violence, primarily against Turkish targets. It highlights the failure of the Armenian Congress to renounce terror that in turn perceived by terrorists as a green light to conduct attacks.
The question of impunity of Armenian attacks, ASALA’s expanded contacts in Libya and Syria with the potential of further expansion of their terrorist networks, have been brought to attention in the outlook of the CIA report of 1984.
An appendix includes a full chronology of Armenian terrorism for the period of January 1975 – December 1983.
Xülasə
Yoxlanılmış nüsxə
Buraxılış üçün təsdiqlənmiş 2010/01/11: CIA_RDP85T00283R000400030009-2
Ermənistanın azadlığı uğrunda gizli erməni ordusu: Davam edən beynəlxalq təhlükə (1984)
Erməni terrorizmi: qrup şəklində hücumlar, 1975-1983
Cəmi: 168 hücum
ASALA – Ermənistanın azadlığı uğrunda gizli erməni ordusu: 64 hücum
JCAG – Erməni soyqırımına dair ədalət döyüşçüləri: 24 hücum
3 Oktyabr qrupu: 19 hücum
Orli qrupu: 18 hücum
9 İyun qrupu: 14 hücum
Yeni Ermənistan müqaviməti: 10 hücum
ASALA/JCAG: 3 hücum
Digər qruplaşmalar: 16 hücum
MKİ-nin Kəşfiyyat Rəhbərliyinin 2010-cu ildə ictimaiyyətə açıqlanan, yanvar 1984-cü il tarixli hesabatı beynəlxalq erməni terror qruplarının 1975-ci ildə meydana çıxmasından 1983-cü ildə aktivliklərinin nisbi azalmasına qədər olan fəaliyyəti haqqındadır.
Hesabatda erməni terrorizminin tarixi, əsas sponsorları, qurucuları, ideologiyası və taktikaları, onların digər beynəlxalq terror qrupları ilə əlaqələri və Qərbi Avropa – əsasən Fransa, İsveçrə və İtaliya diasporalarının dəstəyi haqqında məlumat açıqlanır. Erməni terrorizminin Orta Asiya – Livan, Liviya, İran və Suriya ilə əlaqələri də xüsusilə qeyd olunur. Həmçinin erməni terrorizminin Ştatların beynəlxalq maraqlarına olan təsiri və təhdid səviyyəsi də açıqlanır.
XIX əsrin sonlarına aid erməni inqilabi qrupları 1975 -ci ildə yaranan terror təşkilatlarının birbaşa sələfi olaraq göstərilir, onların Osmanlı İmperiyasına qarşı Ermənistanın gələcək müstəqilliyinin qarantı hesab etdikləri Rusiya ilə əməkdaşlıqları vurğulanır.
Osmanlı rəhbərliyi tərəfindən dövlətə xəyanət kimi qiymətləndirilən erməni “beşinci kolonunun” fəaliyyəti yerli erməni əhalisinin Şərqi Türkiyədən indiki Suriya ərazisinə deportasiya olunmasına gətirir. On minlərlə erməni yolda vəfat edir və ya yerli qruplar və kürd qəbilələri tərəfindən öldürülür. Ümumi ölüm sayı 600 mindən bir yarım milyona qədər idi.
ASALA 1975-ci ilin yanvarında Livanda, Beyrutda formalaşdırılmışdı.
ASALA-nın hədəfləri aşağıdakı kimi müəyyən edilmişdi:
- Ənənəvi erməni torpaqları olduğu iddia edilən ərazilərin – indiki Türkiyə, İran və Sovet İttifaqı ərazilərinin bir hissəsinin (indiki Azərbaycan və Gürcüstan) “azad edilməsi”.
- Türkiyə hökumətinin ermənilərə təzminat ödəməsi.
- 1915-ci ildə ermənilərin öldürülməsinin Türkiyə hökuməti tərəfindən soyqırım kimi tanınması.
ASALA -nın güclü bir dəstək aparatından – MKİ-nin məlumatına görə, terror əməliyyatlarına nəzarət, təbliğat və maddi-texniki yardım göstərən rəsmi leqal təşkilatlardan istifadə etməsi sənədləşdirilir.
Hesabat ikinci böyük erməni terror təşkilatı olaraq Erməni soyqırımına dair ədalət döyüşçüləri (JCAG) təşkilatını göstərir. Bu radikal sağçı millətçi qrup ASALA ilə eyni 1975-ci ildə daha çox Daşnaksütyun partiyası kimi tanınan ultramillətçi Erməni İnqilab Federasiyasının (ARF) iştirakı ilə yaradıldı.
Hər iki qruplaşma – ASALA və JCAG ortaq məqsədlər güdərək ortaq üsullardan istifadə edir – Türkiyəyə məxsus hədəflərə hücumlar törədir. Hesabat qruplar arasındakı bəzi ideoloji və təşkilati fərqləri izah edir.
ASALA əvvəlcə Türkiyənin rəsmi qurumlarını hədəf alsa da, sonradan silahlılarının həbsinə cavab olaraq fəaliyyətini genişləndirdi. Bu, 1979-cu ildə baş vermişdi. 1983-cü ildə Orli aeroportunda baş verən partlayış nəticəsində 8 nəfər öldürülmüş, 55 nəfər yaralanmışdı. Eyni zamanda, hesabatda ASALA-nın ümumavropa miqyasında paralel fəaliyyətinə diqqət yetirilir ki, bu da dəstək qrupları yaratmaq və siyasi nüfuz qazanmaq məqsədi daşıyırdı.
ASALA Qərbi Avropanın terror qrupları – İtaliya Qırmızı Briqadası, İspaniyanın Baskların Vətəni və Azadlıq (ETA) qrupları ilə münasibətlərinə ziddiyyətli açıqlamalar verir, həmçinin Kürd İşçi Partiyası (KWP) ilə əməkdaşlıq və birgə fəaliyyəti haqqında məlumat yayır. ASALA-nın 1975-1983-cü illərdə xarici hökumət əlaqələrində Suriya və İran da var idi.
Qərbi Avropanın erməni terrorizminə olan reaksiyası da xüsusi maraq doğurur. Hesabatda Avropa dövlətlərinin erməni terroruna olan rəğbətinə görə məyusluq keçirən Türkiyənin mövqeyi də vurğulanır. Ankaranın fikrinə görə, türkiyəli diplomatların ermənilər tərəfindən qətlə yetirilməsi polisin diqqətini kifayət qədər cəlb etməmiş, türklərə qarşı olan erməni şiddətinin qabağını almaq üçün az səy göstərilmişdi. Fransa, İsveçrə və İtaliya tərəfindən erməni terrorizmi üçün ən əlverişli şərtlərin yaradıldığı üç hal bu ölkələrin ASALA ilə qeyri -rəsmi ünsiyyət kanallarının mövcudluğunu nümayiş etdirir.
Erməni terrorizminə münasibət Türkiyədə terroru daxili təhlükəsizliyə ciddi bir təhdid olaraq qəbul edən və daha təsirli əks-tədbirlərin keçirilməsini tələb edən, sağçı və solçu siyasi partiyalar üçün birləşdirici amilə çevrildi.
1982-ci ildə ASALA-nın Ankara aeroportuna hücumu Türkiyədə ciddi ictimai narahatlığa səbəb oldu. Türkiyədəki erməni icması terror qruplarına öz mənfi münasibətini bildirdi.
Hesabatın ABŞ maraqlarına təsirinə dair son hissəsində 1982-ci ilin ortalarında erməni terrorçularının birbaşa təhdidinə işarə edilir. Məhz o zaman Los Ancelesdə Air Canada yük terminalında partlayış törətmək cəhdi edilmişdi.
1982-ci ildə Türkiyənin ABŞ-a anti-terror müdafiə texnikası təlimləri ilə bağlı müraciətindən sonra Ankarada erməni terrorizminə qarşı ABŞ-Türkiyə Komitəsi yaradılır.
Sonda hesabatda ASALA və JCAG əsasən türklərə qarşı böyüyən terroristik təhlükə adlandırılır.
Erməni Dünya Konqresinin terrorçulara təsir etmək üçün uğursuz cəhdinin terrorçular tərəfindən əslində fəaliyyətlərini davam etdirməyə yaşıl işıq kimi qəbul edildiyi vurğulanır.
1984 -cü il CIA hesabatında erməni hücumlarına görə cəzasızlıq məsələsinə, ASALA -nın Liviya və Suriya ilə əlaqələrinin və terror şəbəkəsinin genişləndirilməsi ehtimalına diqqət çəkilir.
Əlavəyə 1975 -ci ilin yanvarından 1983 -cü ilin dekabrına qədər erməni terrorizminin tam xronikası daxildir.
Резюме
Проверенная копия Разрешено к обнародованию 2010/01/11: CIA_RDP85T00283R000400030009-2
Армянская секретная армия освобождения Армении: Сохраняющаяся угроза международного уровня (1984)
Армянский терроризм: атаки по группировкам, 1975-1983
Всего: 168 атак
АСАЛА (Армянская секретная армия освобождения Армении): 64 атаки
ДжСАГ (Бойцы за справедливость в отношении геноцида армян): 24 атаки
Группа 3 октября: 19 атак
Группа Орли: 18 атак
Группа 9 июня: 14 атак
Новое армянское сопротивление: 10 атак
АСАЛА/ДжСАГ: 3 атаки
Прочие группировки: 16 атак
Отчет разведывательного управления ЦРУ, датированный январем 1984 года и опубликованный в 2010 году, дает обзор деятельности армянских террористических группировок в период между их возникновением в 1975 году до относительного спада их активности в 1983 году.
Отчет рассказывает о предыстории армянского терроризма, о его основных спонсорах и основателях, идеологии и тактике, связях с другими международными террористическими организациями и в особенности о поддержке его со стороны диаспор в странах Западной Европы, в особенности во Франции, Швейцарии и Италии. Выделяются связи армянских террористов на Ближнем Востоке, в Ливане, Ливии, Иране и Сирии. Отчет выделяет влияние и уровень опасности армянского терроризма для национальных интересов США.
В качестве прямого предшественника террористических организаций, возникших в 1975 году, отчет указывает армянские революционные группировки конца XIX века, подчеркивается их сотрудничество против Османской империи с Россией, которую они считали будущим гарантом независимости Армении. Деятельность армянской «пятой колонны», расцененная османскими властями как государственная измена, привела к депортации местного армянского населения из восточной Турции на территорию нынешней Сирии. Десятки тысяч армян погибли из-за тягот пути или были убиты местными разбойниками, в основном курдами. Предполагаемое количество жертв – от 600 тысяч до полутора миллионов.
АСАЛА сформирована в январе 1975 года в Бейруте (Ливан).
Цели АСАЛА:
1) «Освобождение» территорий, заявленных как исконно армянские, ныне входящих в состав Турции, Ирана и СССР (т.е. нынешних Азербайджана и Грузии)
2) Выплата турецким правительством компенсаций армянам
3) Публичное признание турецким правительством массовой гибели армян в 1915 году как геноцида.
Задокументировано использование АСАЛА мощного аппарата поддержки – официально легальных организаций, которые, по мнению ЦРУ, предоставляют для террористов информацию, занимаются пропагандой и логистическим обеспечением операций.
В отчете описана вторая по важности армянская террористическая организация, «Бойцы за справедливость в отношении геноцида армян» (ДжСАГ). Это праворадикальная националистическая группа была создана в том же 1975 году, что и АСАЛА, при участии ультранационалистической Армянской революционной федерации (АРФ), более известной как партия «Дашнакцутюн».
Обе группировки, АСАЛА и ДжСАГ, преследуют общие цели и используют общие методы – атаки на цели, принадлежащие Турции. В отчете описаны некоторые идеологические и организационные различия между группами.
Хотя АСАЛА изначально наносила удары по официальным учреждениям Турции, позднее она расширила свою деятельность в ответ на аресты своих боевиков. Начало этому было положено в 1979 году. В результате взрыва в аэропорту Орли в 1983 году погибли восемь и были ранены 55 человек. В то же время отчет указывает на параллельную деятельность АСАЛА во всеевропейском масштабе, нацеленную на создание сочувствующих групп поддержки и приобретение политического влияния.
АСАЛА неоднократно делала противоречивые заявления о своем сотрудничестве с террористическими организациями Западной Европы, такими как итальянские «Красные бригады» или баскскими террористами из ЭТА, также известно о сотрудничестве и совместной деятельности с Курдской рабочей партией (ПКК).
Среди связей АСАЛА с иностранными правительствами в 1975-1983 годах указаны контакты с Сирией и Ираном.
Особый интерес представляет анализ реакции на армянский терроризм в Западной Европе. Отчет подчеркивает точку зрения Турции и то раздражение, которое вызывает у нее симпатия некоторых европейских государств к деятельности армянских террористов. По мнению Анкары, убийства турецких дипломатов армянскими боевиками получали недостаточно внимания со стороны полиции, а для предотвращения подобных случаев предпринимались слишком небольшие усилия. Три случая наибольшего благоприятствования армянскому терроризму – Франция, Швейцария и Италия – демонстрируют неофициальные каналы связи этих стран с АСАЛА.
Отчет показывает, что отношение к армянскому терроризму стало объединяющим фактором для всех политических партий Турции, как правых, так и левых, воспринимающих терроризм как серьезную угрозу внутренней безопасности, и требующих создания более эффективных механизмов противодействия. Атака АСАЛА на аэропорт Анкары в августе 1982 года вызвала общественное возмущение в Турции. Армянская община в Турции однозначно выразила свое отрицательное отношение к террористическим группировкам.
В завершающей части, посвященной влиянию на интересы США, отчет указывает на прямую угрозу армянских террористов в середине 1982 года, когда в Лос-Анджелесе была предпринята попытка устроить взрыв в грузовом терминале компании Air Canada.
Совместный американо-турецкий комитет по армянскому терроризму был организован в Анкаре в 1982 году в результате запроса со стороны турок, попросивших помощи США в обучении тактике антитеррористических операций.
В заключении отчет определяет и АСАЛА, и ДжСАГ как нарастающую угрозу, прежде всего для Турции. Указывается, что неудачная попытка Всемирного армянского конгресса осудить террористов была воспринята ими как фактически зеленый свет для продолжения деятельности.
Отчет ЦРУ 1984 года привлекает внимание к вопросу проблеме безнаказанности атак армянских боевиков, а также к расширяющимся контактам АСАЛА с Ливией и Сирией с возможностью расширения ее террористической сети.
Дополнение включает полную хронику армянского терроризма с января 1975 по декабрь 1983 года.
